جنس فرش دستباف شرقی معمولاً از طبیعت می آید که برای دوام و انعطاف پذیری فرش مهم است. به عنوان مثال، پرز و قسمت بالایی فرش، معمولاً از پشم گوسفند است. پشم دارای محتوای چربی طبیعی است که از آلودگی، رطوبت و سایش محافظت می کند. امروزه، نمایشگاه های متعددی در سرتاسر جهان، برای فرش های دستباف برگزار می شود که هر یک دارای جذابیت های خاصی است. یکی از معتبرترین و شناخته شده ترین آنها، نمایشگاه بین المللی فرش دستباف تهران است که هر ساله با شکوه زیادی به اجرا در می آید.
فرش دستباف چیست؟
پشم گوسفند متداول ترین ماده مورد استفاده برای فرش های دستباف است. بسته به خاستگاه فرش، به صورت محلی از گله های گوسفند نیز به دست می آید. علاوه بر این، تار و پود نیز اغلب از پشم ساخته می شود. حتی امروزه نیز پشم اغلب با دست ریسیده می شود. پشم بسیار مرغوب از ناحیه گردن گوسفند به دست می آید و به آن پشم چوب پنبه می گویند. محتوای چربی بالاتری بوده و به خصوص نرم است.
این نوع از پشم، بر روی فرش های ظریف، به ویژه فرش های ایرانی، برای اجرای جزئیات در پرز استفاده می شود. به معنای واقعی کلمه در نور می درخشد و هایلایت خاصی به فرش می بخشد. برای قالیچه های بسیار مرغوب از ابریشم برای کل پرز و نیز تار و پود استفاده می شود. با این حال، فرش های ابریشمی، لزوماً برای اتاق های پر استفاده توصیه نمی شوند. نخ ها توسط کرم های ابریشم به شکلی استادانه کشیده می شوند.
فرش های پشمی و ابریشم در مقایسه
تفاوت بین فرش پشمی و فرش ابریشم را معمولاً می توان در نگاه اول حتی بدون چشم مسلح مشاهده کرد. اغلب دشوار است که درخشش طبیعی ابریشم را بر روی تصاویر به نمایش بگذاریم، اما می توان بین چشم اندازهای مختلف تغییر قابل مشاهده ای را در روشنایی فرش ابریشم تشخیص داد. از آنجایی که ابریشم نسبت بیشتری از نور را در مقایسه با پشم منعکس می کند، تغییر زاویه دید منجر به تأثیر واضح تری در درک می شود.
قالیچه های ایرانی از مدت ها قبل بالاترین لوکس محسوب می شدند. چه پشم گوسفند، چه ابریشم یا پنبه، جنس فرش دستباف شرقی معمولاً از طبیعت می آید. رنگ بسیاری از فرش های شرقی باکیفیت، هنوز هم امروزه از گیاهان و مواد معدنی سرچشمه می گیرد. مهم نیست که این طرح چقدر دقیق باشد، برخی از گره‌زنان هنوز فرش را از حافظه می‌سازند. هنری که طی قرون متمادی به کمال رسیده و امروز هم بی رقیب است.
- ۰۰/۱۱/۲۵